Na een feestje met bijna het hele team stond Albatros MA1 zaterdag 21 maart vroeg op. Sommige moesten bij Olga thuis nog wat dingen schoonmaken, anderen kwamen vanuit huis op de fiets. Om 10 voor 11 stond het hele team samen met Rik op station Amsterdam Science Park. Het hele team, behalve Mila. Na een aantal keer bellen en appen kwam de trein en stapten we dan maar in: zonder Mila want die had zich verslapen. Het avontuur ging beginnen.
Ondanks dat iedereen laat naar bed was gegaan, ontstond er in de trein een druk en vrolijk gekakel, dat duurde tot we aankwamen op station Amersfoort, waar we de bus namen naar de sporthal.

Tegen de nummer 1 spelen was überhaupt al niet makkelijk, maar de oververmoeidheid, hoofdpijn en het lage plafond maakten het nog eens extra moeilijk. De eerste 2 sets werden we helemaal weggespeeld, maar in de derde set kwamen we mooi terug tot een stand van 24-15. We dachten allemaal dat we de set binnen hadden, maar niets bleek minder waar… We verloren de set uiteindelijk alsnog met 26-28.

Na 4-0 verloren te hebben kleedden we ons allemaal sipjes om en gingen we op weg naar huis. We dachten nog net op tijd te komen voor de bus, maar na een half uur wachten was ie er nog steeds niet. We begonnen ons af te vragen of het wel de goede halte was, en begonnen om ons heen te kijken of we de bus ergens anders zagen rijden. En ja hoor, aan de andere kant van de rotonde reed de bus weg.

Na 18 min op de volgende bus gewacht te hebben (de bus had ook nog eens 8 minuten vertraging) konden we eindelijk instappen. Toen we bij station Amersfoort uit wilde stappen vroeg Olga heel vrolijk: “Wie heeft de ballentas?” Waarna we erachter kwamen dat die nog in de hal lag.

Rik vond dat we met z’n allen terug moesten gaan om ‘m op te halen. We baalden ontzettend en besloten daarom om eerst naar de Burger King te gaan om wat troostvoedsel naar binnen te werken, waarna we met z’n allen weer in de bus stapten naar de hal. Na 20 minuten stonden we weer voor de sporthal, en terwijl we dachten dat het niet erger kon, kon het dus wel erger: de hal was inmiddels alweer gesloten… Gelukkig heeft Sarah vrienden in Amersfoort en komt de tas snel weer terug.

Ondanks alle pech die we hebben gehad zaterdag, denk ik dat we kunnen zeggen dat we een leuke en leerzame dag gehad hebben. We waren ontzettend blij om weer terug te zijn op station Amsterdam Science Park, een aantal blije selfies konden niet missen. Voortaan maar geen feestjes meer op vrijdag…?
Sarah