Denk nu even niet aan een roze olifant. En tada, je dacht zojuist aan een roze olifant! Zo werkt het met coachen ook. “Niet verliezen!” en “Niet op nummer 26 spelen!”, zijn veel gehoorde zinnen tijdens het coachen. Zonde, want het woord ‘niet’ valt weg; de vertaalslag is onbegrijpelijk voor onze hersenen. ‘Niet’ komt niet aan, hou je dus over: ‘verliezen’ en ‘op nummer 26 spelen’. Je bereikt tijdens je coaching dus Smash verder!
Tag: coach (page 1 of 2)
In het eerste inspiratie filmpje legde hockeycoach Marc Lammers uit dat het beter is om van een 6 een 8 te maken, dan van een 4 een 6: focus op dat wat al goed gaat. Het tweede filmpje gaat over de kracht van woorden: ben je bewust van die kracht en hoe zou je hiermee kunnen spelen op het volleybalveld?
Ter inspiratie van trainers en coaches een serie van filmpjes met betrekking op coaching. De eerste is van tophockeycoach Marc Lammers. Leg je de focus op dat wat niet goed gaat en probeer je dat te verbeteren? Lammers heeft het over verbeteren van dat wat al voldoende is, om het echt goed te maken. Een strategie die veel beter uitpakt.
Dames 1 kende een geweldige voorbereiding op het seizoen. Zo trainde het team in aanloop naar de eerste wedstrijd twee keer in de week en speelden de meiden twee oefenwedstrijden. Helaas mocht dat niet baten, want tijdens de eerste wedstrijd ontbrak coach René. Aanvoerster Trea had vervoersproblemen en sloot pas aan het einde van de eerste set aan. Het nieuw samengestelde vlaggenschip van de vereniging kon tegen Armixtos alleen de eerste twee sets meekomen, maar moest de overwinning in zijn geheel aan zich voorbij laten gaan. Met standen als 24, 21, 19 en 13 ging het na verloop van tijd alleen maar slechter. Wie was de schuldige? Smash verder!
Na de Time-out van Jan was het even rustig. Maar dan nu toch gekomen: de Time-out van Mila en haar opa: “Mila volleybalt goed, bijziende opa niet. Dus vindt Mila het niet nodig de time out op de website van Albatros te verzorgen, waartoe zij en opa zijn uitgenodigd. Mila doet in het speelveld ongeveer vijftig time outs per jaar en dat is meer dan genoeg. Dus begint opa alleen, met de hoop dat Mila toch meedoet; wat uiteindelijk lukt.” Smash verder!
De spelers van Jeugd 2 worden geholpen door Killay en Jef na de wedstrijd tegen CTO. Het snoepgoed werd ingeslagen op kosten van coach Rik. “Een paar wedstrijden terug heb ik de belofte gemaakt dat ik zou trakteren als ze een set zouden winnen met 10-25 of minder.” Ha, dat was vandaag dus zo ver! Na 19-25 en 17-25 werd het 09-25!
Hallo, iedereen ziet toch dat de spelverdeelster de bal gaat doortikken? Het gebeurt verdorie voor de vijfhonderdste keer. Wat doe je dan als coach? Time-outs helpen niet, je bent door je wissels heen. Én dan komt er wéér zo’n gemene doortikbal. Dan, dan… GRRR. Smash verder!
Coach Brain wisselde gisteren flink door in zijn selectie van negen meiden/vrouwen (doorhalen wat niet van toepassing is). Het pakte wederom goed uit: 3-1 gewonnen. De tweede set was spannend met een uitslag van 26-24. Voor de rest was het kinderspel. Alleen de beruchte derde set werd verloren. Alle uitslagen op een rij: 25-17, 26-24, 18-25 en 25-15. Volgende week champagne, dan is het team kampioen! Zo niet, dan toch!
Nee, geen portret van onze eigen Bram of Arno, maar van de Selingers. Nederland wist gisteren de finale niet te winnen, maar haalde deze dus wel. Wat voor coach moet je daarvoor zijn? Smash op het filmpje! Duurt wel een minuut of vijftig…
De nieuwe coach van Albatros Jeugd 4 lacht vriendelijk naar de camera, terwijl achter hem een speelster de handen op het gezicht legt. Ook zij kan het debuut van coach Hans niet geloven. Jeugd 4 maakte het alleen de eerste set nog spannend: 25-21. Maar daarna kwam het op stoom en won nog met 25-08 en 25-06 van Amsterdam. Het moet niet gekker worden. O wacht, toch wel: Jeugd 2 speelde daarna tegelijk met Jeugd 1. Beide teams wonnen ook met 3-0, net als Vonotros. Van de jeugdteams wist alleen Jeugd 3 niet te winnen, wel speelde het team goed in drieën. Eerder vandaag kwamen de teams 5 tot en met 12 in actie, wat een gekte!
Dames 1 heeft gisteren met 2-3 verloren van Zaanstad. De eerste set werd het vlaggenschip van Albatros weggespeeld. Coach Arno, die een trui kreeg met de tekst ‘Van nature ben ik een OPTIMIST’, veranderde slim van strategie. De tweede en derde set werd wel gewonnen door Albatros. Helaas viel de vierde set net niet aan de kant van de vogels. Ook de vijfde set werd met slechts twee punten beslist in het voordeel van Zaanstad.
Het derde vrouwenteam van Albatros speelt tegen West 3, een fusieclub tussen Slotervaart en K& (zie het bericht van eind maart). Maar daar gaat het niet om! Nee, het gaat om tegenstander C.T.O’70. Dat team heeft namelijk een trainer die iedereen langzamerhand wel kent, onze eigen marathon-SVU-overloper-Rik! De trainer van diverse jeugd en miniteams van Albatros scharrelt bij in Duivendrecht. Nu komt de nachtmerrie van Rik toch echt uit: hij traint een team dat tegen zijn eigen vereniging speelt. Auw. Slaap lekker jongen!
Arno coachte de wedstrijd van Dames 1 tegen Zaanstad 3 (niet het billenteam dus) op sokken! Jawel, en onze eigen held deed het nog goed ook. Het team won namelijk met 3-1. Onze huisfotograaf was er weer bij met zijn te brakke camera. Zie bijvoorbeeld de smash van Wendy, of van Jiske, deze is trouwens wel iets scherper. Sandra liet zich hier van haar mooie kant zien, of was dat nou op deze? Pikant detail over de de stand in de vierde set: het stond 24-04 voor de vogels, maar uiteindelijk werd het 25-11.
Informatie voor nieuwe leden
Bestel het T-shirt
Teller
Recente reacties