Het derde damesteam van Albatros is een aanwinst kwijt: Ute (links op de foto) verlaat de vereniging. Snik, snik. Een jaar geleden kwam nummer 1 die je op elke plek in het veld kwijt kunt, net terug. Haar verblijf bij Albatros werd vorige week afgesloten met een etentje. Dolle gezelligheid natuurlijk. Overigens schijnt Ute net als Ramses het blauw in te ruilen voor geel. Ai, zonde.

Coach Susanne legt aan Dames 3 uit wat de bedoeling is tegen de Brandweer: punten maken en winnen. Dat lukt, want na vier sets zijn de dames brandmeester; 1-3 voor de vogels. Spelen tegen de fel rood gekleurde dames is altijd lastig. Het zijn vrouwen op leeftijd (mogen we best zeggen toch?), waarvan iedereen zegt: als ik zó oud ben, wil ik ook nog zó volleyballen. De vrouwen staan vaak goed en hebben vaak met één hand nog de raarste ballen. Maar dat was vanavond gelukkig niet genoeg. Albatros won en blijft met deze overwinning vermoedelijk gewoon in de vijfde klasse!

Dames 3 wist de wedstrijd tegen Xenon niet te winnen. En als de scheidsrechter zelfs denkt dat er meer in zat, dan weet je helemaal dat 2-3 verliezen niet nodig was. De dames pakten de eerste twee sets, maar wisten het goede spel niet vast te houden. Dat verbaasde diezelfde scheids nou ook: “Jullie speelden zo stabiel, terwijl zij (doelend op de tegenpartij) soms rondrenden als kip zonder kop.” Dat mag de beste scheids best zeggen, hij was tenslotte van Xenon zelf.

Het derde team van Albatros krijgt versterking van Ute (rechts) en van Suzanne. Laatst genoemde zal niet meetrainen, maar wel de wedstrijden spelen. Suzanne: “Ik train twee keer in week met beachvolleybal. Dat vind ik veel leuker en wil ik zeker niet opgeven. Ik heb dan ook aangeboden om te spelen omdat ik hoorde dat D3 erg krap in de speelsters zat en een beetje omdat ik wel eens wilde weten hoe ik nu volleybal, na 1 1/2 jaar beachtraining.”Dames 3 heeft het goed voor elkaar aan het begin van 2008. Dames, hoe dan doen jullie dat toch?