Jiske, Liselotte en Robbie gingen Rowin voor in de rubriek Time-out. Hij schrijft over ons logo. “We zijn allemaal bekend met ons schitterende albatroslogo. De ‘krachtige’ letters, de ‘elegante’ (helemaal ‘niet’ onhandig ogende) vogel met scheve poten, zijn in combinatie met de doordringende blauwe kleur van ons tenue (vast) intimiderend voor elke tegenstander. Zelfs de grote diversiteit aan shirts binnen de vereniging doet daar geen afbreuk aan. Als archeoloog wil ik deze time-out gebruiken om het albatroslogo eens historisch te benaderen.
Een kleine historische achtergrond
Het woord logo stamt uit het Grieks en betekent, hoe kan het ook anders, woord. Het Griekse logos kan overigens ook ‘gedachte’, ‘taal’, ‘rede’, ‘principe’, ‘leerstelling’ of ‘logica’, betekenen. Tegenwoordig heeft het woord logo in de Nederlandse taal een aangepaste definitie, waarbij het een woordmerk (denk aan: Phillips), beeldmerk (denk aan: Adidas) of een combinatie van beide kan zijn (denk aan: Albatros). Logo’s worden al eeuwenlang door mensen gebruikt. De eerste voorbeelden van logo’s zijn terug te vinden in het Midden-Oosten met het gebruik van (cilindrische) rolzegels (2300 voor Chr.). Grootschalige verspreiding van logo’s vindt pas plaats na de introductie van, in eerste instantie religieuze, munten (Griekenland, vanaf 650 voor Chr.).

De albatros in culturele context
Wordt de albatros dan vaak als logo gebruikt? Nee, de albatros lijkt niet al te populair te zijn als beeldmerk. Hoewel de albatros in sommige vogelboeken nog als ‘de meest legendarische van alle vogels’ wordt omschreven, lijkt de culturele rol van de albatros maar klein. Zover bekend ontbreekt de albatros op (aansprekend) archeologisch materiaal en moet vooral naar geschreven bronnen worden gekeken om de albatros in culturele context terug te vinden. Zo maakt de albatros zijn opwachting in Samuel Taylor Coleridge’s  gedicht The Rime of the Ancient Mariner (1797-98). Dit gedicht is verantwoordelijk voor de metafoor ‘albatros’ (iemand met een last op zijn schouders, heeft ook wel: een albatros om zijn nek). Daarnaast kennen we vanuit bronnen ook de mythe dat zeelui geloofden dat het doden van een albatros rampspoed zou veroorzaken en het de zielen van verdronken zeelui waren.

Al met al een opmerkelijk logo om te gebruiken voor een volleybalvereniging. Of niet? Zo kan een albatros immers bij golf een ‘hole-in-one’ betekenen, staat hij/zij doorgaans symbool voor kracht (zoals de duif voor vrede staat). En zoals de Franse dichter Charles Baudelaire (1821 – 1867) (voor vele van ons) treffend beschreef in zijn gedicht “L’Albatros”: De Albatros is “een prins in de lucht, maar onhandig op de begane grond”. Onze kracht ligt dus in de lucht, met die ‘ongelukkige’ vogel op onze borst.

De volgende time-out geef ik aan Veronika (D3).”

Lees de andere Time-out’s.