In een opnieuw leven ingeblazen rubriek: de #vvvv stellen leden vragen aan elkaar. Deze keer Gerard (Heren 4) met een vraag aan René H. (want hij had een ‘ongelooflijke eenhandige safe van de achterlijn’).

“Mijn vraag is een technisch/tactische vraag: Waarom zijn, midden in een rally,  bij de achterhoede verdediging altijd de 2 buiten spelers naar voren geschoven en verdedigt de middenspeler de hele achterlijn? Bij een goed geplaatste smash is de speler die de hele achterlijn moet doen altijd te laat, want zo snel kan hij niet bewegen.

Dus logischer lijkt me met zijn 2 -en de achterlijn en de midden speler het gebied achter de 3 meter, bij korte ballen, want die zijn bij steekballen altijd trager. Kan René H. deze vraag beantwoorden? Ik zag hem eens tijdens een wedstrijd een ongelooflijke eenhandige safe
van de achterlijn maken.”

Het antwoord van René:

“Bij de senioren van Albatros wordt het 3-2-1 systeem gespeeld. Het systeem dat jij “logischer”  vindt met 1 verdediger in het midden en 2 op de achterlijn, wordt het 3-1-2 systeem genoemd. De benaming is als volg. Het aantal verdedigende spelers: aan het net – op de middenlijn – op de achterlijn.

Waarom wordt bij Albatros 3-2-1 gespeeld?
De meest voor de hand liggende reden is dat volleybal een teamsport betreft waarbij je van elkaar weet welke plek van het veld  je moet verdedigen. Dit wordt een automatisme na enige tijd spelen en zeker als je vaak op een vaste positie speelt. Omdat alle  teams dit systeem spelen, is het ook makkelijk met invallers.

Het nadeel van 1 verdedigende speler op de achterlijn is inderdaad dat dit een vrij groot gebied is om te verdedigen. De bal naar de achterlijn overbrugt wel een redelijke afstand: 7 meter i.g.v. rechtdoor geslagen tot zo’n 12 meter diagonaal geslagen. Zorg dus dat je klaar staat om je te verplaatsen (laag zitten) op het moment dat de aanvalsslag wordt gemaakt.

Het nadeel van jouw suggestie met 1 verdedigende speler in het centrum is dat vooral bij een middenaanval de zijkanten niet afgedekt zijn. De centrum-verdediger heeft de gehele 3 meterlijn te verdedigen. Geplaatste ballen zijn  niet hard, maar de afstand is wel veel korter dan een diep gesmashte bal. Beginnende volleyballers hebben meestal 3-1-2 gespeeld. Na een paar keer trainen zijn ze al gewend aan het nieuwe systeem.

Misschien kun je een keer op een training als het gehele team aanwezig is uitproberen om 3-1-2 te spelen. Nog even kort wat informatie die ik heb van internet heb gehaald:

3-1-2
Hierbij verdedigt I speler het gehele middenveld en verdedigen 2 spelers het achterveld aan de buitenzijde. Deze verdedigingsopstelling is het makkelijkste omdat het voortvloeit uit de standaardstopopstelling volgens de W-formatie.
voordeel
1. makkelijk aan te leren
2. het centrum is in eerste instantie altijd bezet
nadeel
1. veel schuiven en lopen door de middenvelder van zijlijn naar zijlijn
2. bij een aanval van de tegenstander door het midden is de middenverdediger
kansloos vanwege de 2 vrije plekken aan beide zijkanten op de 3- meterlijn

3-2-1
Hierbij verdedigen 2 spelers het middenveld aan de buitenzijde en verdedigt 1 speler het
achterveld. Dit systeem kan beschouwd worden als vervolg op het 3-1-2 – systeem.
voordeel
1. zwakke punt ten aanzien van het verdedigen van de middenaanval door de
tegenstander via het midden is ondervangen
nadeel
1. het centrum van het veld is het zwakke punt geworden, maar kan nu opgevuld
worden door de vrije netverdediger”

Groeten,
René