Dit is het wedstrijdverslag van Albatros heren 1 tegen de mannen van Smashing’72 uit Diemen. Het was ver fietsen naar Diemen. Dat duurde erg lang. Sommige spelers kunnen niet zo snel fietsen. Die kwamen te laat in de sporthal.

Douwe was nog wel op tijd, zei de coach. Maar hij was helemaal niet op tijd. De spelers die op tijd waren, mochten de eerste set spelen. Douwe was te laat. Maar hij mocht wel spelen. Je mag namelijk niet met vijf spelers spelen. De wedstrijddruk was erg hoog. Op de tribune waren veel kinderen en mama’s. Na het inspelen en het inslaan gingen we serveren. Ik serveerde erg goed.

De wedstrijd
Toen de wedstrijd ging beginnen mochten de spelers die op tijd waren en Douwe beginnen. Dat ging niet zo goed. Smashing had weer rode t-shirts aan en één jonge een blauwe. Daar snapten wij niet zo veel van. Die jongen mag toch ook een rood tshirt aan? De tegenstander kan heel goed serveren. En blokkeren. En smashen. Wij konden dat niet. Waarschijnlijk waren de spelers afgeleid door het gegil van de kinderen of door die spelersvrouwen. Ik keek één keer op het scorebord en het stond 11-1 voor de anderen. Dus het ging niet zo goed. Later in de eerste set ging het opeens wel beter. We waren het even helemaal kwijt. Maar nu ging het wel. Iemand zei dat we minder op die kinderen en vooral op de spelersvrouwen moesten letten, dat hielp.

Blauw t-shirt
Wij snapten nog steeds niet waarom iemand een blauw tshirt aan had. Was hij zijn t-shirt vergeten? Dat vonden wij zielig. Daarom gingen wij steeds op hem serveren. De spelverdeler vond dat niet leuk. Hij werd soms boos op zijn team. De tweede set hadden we bijna gewonnen, het was 25-23. De kinderen waren erg blij. De spelers vonden het wel jammer. Geerten vond het niet zo leuk. Hij ging daarom extra goed serveren. Dat was leuk. Want nu stond het 11 voor ons en heel weinig voor de tegenstander in de derde set. Wij wonnen met 25-19.

Hangmat
Alexis vond de sporthal niet zo mooi. Daarom sloeg hij de bal op de muur. Hij wil de sporthal afbreken. Gelukkig zag de scheidsrechter als enige touche. De spelers van Albatros en de kinderen waren toen blij. Alexis sloeg ook twee keer heel hard op een speler. Dat vonden de kinderen zielig. Geerten trok ook één keer heel hard aan het net. Hij wilde een hangmat maken voor zichzelf. De scheidsrechter gaf hem een waarschuwing. Hij houdt niet van hangmatten denk ik.

Spelletje fout serveren
In de vierde set deden we een spelletje wie het langst fout kon serveren. Thijs verloor helaas. Hij serveerde wel goed. Nu staat ons record samen met de tegenstander op vier. Bij de volgende wedstrijd gaan we kijken of dat beter kan. Artem kan heel goed volleyballen. Heel erg goed. Wel gek dat in Rusland een voetfout niet telt. Toen was de wedstrijd voorbij en gingen we douchen.

Eten bij Roediez
Rob had bonnen voor eten. Daarom gingen we samen eten bij Roediez in Diemen. Dat was het enige restaurant in Diemen dat de bonnen accepteerde. We gingen dus weer fietsen. Nu was iedereen wel op tijd. We gingen gezellig eten. Het was ook lekker. Ruud vond het vlees ook lekker. Alleen was er niet zo veel vlees. De spelersvrouwen en de kinderen mochten niet mee.

‘Hit bij a mill’
Artem vertelde dat hij nog jaren in Nederland blijft. Daarom was iedereen blij. Hij kan goed volleyballen en is ook aardig. Hij kan alleen geen Nederlands. Sanne vond het een goed idee om Nederlandse te leren aan Artem. Les 1 was het uitleggen van spreekwoorden. Artem wist niet wat ‘hit bij a mill’ was. Dat was grappig. Sanne wist veel spreekwoorden en Artem maar weinig. Het toetje was ook lekker. De wedstrijd met 3-1 verlies was weer verwerkt.